Durf jezelf naar de hoogte te brengen die voor jou weggelegd is en leer uit het verhaal van de adelaar en de kraai

De enige vogel die een adelaar durft te pikken, is de kraai. Hij gaat op zijn rug zitten en bijt in zijn nek.

De adelaar reageert echter niet en vecht ook niet tegen de kraai. Hij verspilt geen tijd of energie aan de kraai.

Hij opent gewoon zijn vleugels en zweeft hoger de lucht in. Hoe hoger de vlucht, hoe moeilijker het is voor de kraai om te ademen vanwege zuurstofgebrek.

Dit is de uitleg die je vindt over het volgende natuurverhaal: de interactie tussen de adelaar en de kraai. Het is een simpele maar heel leerrijke natuurwet die de adelaar hier toepast. De adelaar blijft goed kijken waar de energie naartoe gaat. Geen nodeloze energieverspilling naar iets wat niet dient. Enkel gracieuze focus naar hetgeen de adelaar naar ongekende hoogte brengt. Geen enkele kraai die kan afleiden van de vlucht van de adelaar.

Dit is een inspirerende natuurwet waar we allemaal uit kunnen leren. Wat als iedereen er op een gracieuze manier mee bezig is om te groeien? Wat als iedereen het lef heeft om aan voldoende zelfreflectie doen om zo naar ongekende hoogte te durven stijgen? Wat als iedereen stopt met aandacht te geven aan kraaien? Wat als we allemaal stijgen en het elkaar gunnen om te stijgen? Hoe zou de wereld er dan uitzien? Het zou alleszins een betere plek zijn...

Een ex-collega zei ooit: als iedereen voor zijn eigen deur keert... De straat zou nogal blinken!

Wat kan je er zelf uit leren en hoe kan je een adelaar zijn? Ook jij hebt je specifieke vleugels en je specifieke nood aan zuurstof. Daarmee bedoel ik dat je je unieke talenten, persoonlijkheid en noden hebt. Wat heb jij nodig om kunnen op te stijgen en te durven groeien? Durven groeien en kiezen voor jezelf is een moedige keuze... Want door te durven stijgen, inspireer je de anderen om dit ook te doen. je gezin, je vrienden, je collega's .. Je inspireert hen om te stijgen. Het is belangrijk dat hier je focus op durft te leggen. Durf je eigen grenzen te respecteren en daarnaar te leven.

Er is een belangrijk detail in dit verhaal: zorg dat je het gracieus en deontologisch correct doet. Kies om te groeien vanuit je echte ik, correcte keuzes en niet vanuit je ego. Voed je niet met de energie van anderen. Dan ben je helaas geen adelaar maar een kraai... Je hebt verbinding met anderen nodig, dat klopt. Die verbinding moet geïnspireerd zijn op elkaar helpen groeien en groeien op een gelijkwaardige manier. Die verbinding moet er blijven ondanks verschil in functies en rollen. Dus betrap je jezelf erop dat je enkel kan groeien doordat anderen hun grenzen laten overschrijden? Vind je het moeilijk om aan zelfreflectie te doen? Geen nood, je kan van kraai naar adelaar gaan. Durf te investeren in zelfreflectie..

Een andere collega zei me ooit: we zijn niet allemaal gelijkaardig maar wel gelijkwaardig

Hoe kan je zo gracieus mogelijk groeien? Door je focus te houden op wat je echt nodig hebt hiervoor, wat daar positief voor is, wie je energie geeft en hoe je dierdoor kan stijgen. Vandaar ook de fascinatie voor positieve psychologie, herstelgericht werken en talentenanalyses.. Maar wat als je littekens op je vleugels hebt? Doordat je bijvoorbeeld geboren bent in een nest vol kraaien? Dan kan je alsnog een adelaar zijn door te kijken wat je nodig hebt om toch op te kunnen stijgen. Dit kan alleen met de nodige zelfliefde, mildheid en therapie. Anders kunnen je littekens niet helen en kan je niet (verder)opstijgen. Daarom is coaching en therapie ook zo voedend. Je kiest dan altijd voor je eigen vlucht.

Dus schenk geen aandacht aan kraaien. Kraaien kunnen symbool staan voor alles wat je van energie berooft. Het kunnen mensen of situaties zijn die je willen neerhalen, aanvallen of van je energie gebruik maken om vooral zelf te groeien zonder rekening te houden met je grenzen. Soms kan het helpen om een kraai gewoon te negeren en je eigen focus te blijven behouden. Soms moet je jezelf uit een situatie verwijderen om jezelf te beveiligen. Dat is ok. Zolang je maar niet op de negatieve energie van de kraai ingaat. Probeer een kraai niet te veranderen, te wreken of zelf te redden. Enkel door zelf te stijgen, kan je een kraai inspireren om dit ook zo te doen. Dus door je eigen grenzen te respecteren en daarnaar te handelen red je niet alleen jezelf maar ook anderen. Maar doe het correct. Een kraai zal op een bepaald ogenblik je moeten loslaten tenzij de kraai beslist om van koers te veranderen. Maar dat is aan de kraai zelf om te beslissen.

En wat als je in staat bent om je eigen vlucht te starten en te behouden? Wat als je dan nog kraaiende omgevingen tegenkomt en je bent je daar bewust van? Ook dan kan je voor jezelf beslissen: kan ik me in deze omgeving nog focussen op constructiviteit en groei? Kan ik hier nog voldoende kiezen voor mezelf? Focus je op bij jezelf blijven. Ga niet in op negatieve energie. Herken andere adelaars en groei samen stijlvol. Blijf in elke omgeving naar andere adelaars zoeken. Ze zijn makkelijk te herkennen doordat je jezelf voelt groeien en de ander ook ziet opstijgen. Dit positief gevoel geeft jullie zo een inspirerende vibe. Als zowel jij als de anderen de woorden zoals 'voedend', 'organisch', 'inspirerend', 'samen groeien' enz.. gebruiken of je hoeft het simpelweg zelfs niet te verwoorden... Dan zit je bij de juiste adelaars!

Herken jij jezelf in dit verhaal? Ben je een opstijgende adelaar? Een vliegende adelaar met hindernissen? Of zit je nog vast in een kraaiennest? Droom je van je eigen vlucht? Je verdient je eigen adelaarsvlucht. Durf te kiezen voor jezelf... en vlieg....