Hoe weet je het wanneer je verslaafd bent? Wat doe je eraan? En hoe pak je het succesvol aan?
Dit zijn vragen die ik dagelijks hoor vanuit de praktijk. Verslaving sluipt er overal in in de maatschappij, of het nu gaat over medicatie, alcohol, drugs, gokken, gamen, eten, seks , internet, roken of nog iets anders. Het sluipt langzaam en stiekem je leven in. En het beheerst je dagelijks functioneren, of je het nu wil of niet.
Maar hoe ontstaat het? En hoe komt het zover tot een punt dat je er geen controle meer over hebt? En waarom blijft het zo hardnekkig aanwezig en zo pittig om aan te pakken?
Het start altijd vanuit een bepaalde emotie. Je voelde je op een moment waarschijnlijk niet zo goed. Je had op dat moment geen andere manier ter beschikking om ermee om te gaan. En je ontdekte je guilty pleasure: je product. Toevallig leverde dit een positief resultaat op. Je voelde je weer beter. Er vond een stijging van dopamine in je hersenen plaats. De wijze waarop je lichaam toegankelijk op deze prikkel reageert, is erfelijk bepaald. Als je aanleg hebt voor verslaving , zal de periode erna de dopamine in je hersenen drastisch dalen zodat je zult verlangen naar die stijging van dopamine. Dit noemt men craving.
En vanaf dan begint je lichaam te reageren en beginnen de automatische processen. Je brein gaat functioneren vanuit je reptielenbrein, onze oudste hersenen. Dit overstijgt je cortex. Je bent er onbewust maar steeds vaker en heviger mee bezig om aan je product te geraken. Dit overstijgt je cortex, waar je rationeel nadenkt. Je kan steeds moeilijker vanuit je cortex reageren en dit maakt je zelfs beschaamd. Want waarom doe je dit toch? Dat blijf je jezelf ook afvragen.
Wanneer ben je verslaafd? Je bent verslaafd als je er geen controle over hebt. Als je stiekem uitkijkt naar je product. Je bent verslaafd als het het je dagelijkse leven bepaalt.
En nu?
Anderen spreken je vaak streng en veroordelend toe. Het is een kwestie van op je tanden bijten? Jij kan dit toch best overwinnen? En ondertussen functioneer je vanuit je verslaafde reptielenbrein en heb je zelf geen idee waarom dit zo moeilijk is. Elke dag neem je je voor om het anders aan te pakken. Elke dag doe je weer wat je eigenlijk niet wil doen..
Herkenbaar?
Wel , er is goed nieuws. Het is op dat moment echt een beroving van je vrije wil maar je kan je verslaafde brein echt wel te slim af zijn.
Hoe?
Door dit te herkennen en deze processen in kaart te brengen. Hierdoor ben je je steeds meer bewust van de momenten waarop je craving ervaart en je verslaafde brein geactiveerd wordt. Je kan het steeds vaker herkennen en steeds vaker er iets aan doen. Door deze herkenning zet je eerste stap om de vicieuze verslavingscirkel te doorbreken.
En dan start je de echte training. Je stopt met het product en leert je cravingmomenten herkennen. Je bouwt momenten in waardoor je niet kunt teruggrijpen naar je product.
Je begint je steeds meer bewust te worden waarom je echt verslaafd bent geworden. Waarom dacht je dat je het zo hard nodig had? Wat wou je ermee bereiken? Je leert hier steeds vaker en meer naar kijken en je leert een andere manier om ermee om te gaan. Een manier die voor jou wel werkt en je de kans op een gelukkig leven biedt. Het leven dat jij echt verdient!
Verslaving is echt de moeite waard om het aan te pakken. Het is geen kwestie van op je tanden te bijten en karakter te tonen. Het is leren begrijpen waarom je verslaafd bent geworden. Het is het verslavingsmechanisme in je lichaam herkennen en het aanpakken. Het is blijven leren en oefenen, met vallen en opstaan.
Als je verslaafd bent, ook jij kan dit aanpakken. Training en coaching kan je hierbij helpen. Wees niet beschaamd maar leer mild te kijken naar jezelf. Leer kijken hoe dit allemaal ontstaan is. Pas dan kan je er ook echt iets aan doen.
Je bent niet alleen met verslaving, maar wel de moeite waard om er iets aan te doen!
warme groet
Katleen
Comments